نشست ملی به مناسبت روز جهانی پیشگیری از رفتارهای خودآسیب رسان/ ۲۱ شهریورماه ۱۴۰۲

نشست ملی به مناسبت روز جهانی پیشگیری از رفتارهای خودآسیب رسان/ ۲۱ شهریورماه ۱۴۰۲

نشست ملی به مناسبت روز جهانی پیشگیری از رفتارهای خودآسیب رسان، ویژه متخصصان و کارشناسان حوزه سلامت، اعضای هیات علمی، کارکنان، دانشجویان و سایر علاقمندان به میزبانی مرکز مشاوره و سبک زندگی دانشگاه تهران و با همکاری دفتر مشاوره، سلامت و سبک زندگی وزارت علوم تحقیقات و فناوری و مرکز آموزش های حرفه ای مدیران و کارکنان در محل مرکز مشاوره و سبک زندگی دانشگاه تهران در تاریخ 21 شهریور ماه 1402 با حضور بیش از 350 نفر از متخصصان، کارشناسان و علاقه مندان به این حوزه به صورت مجازی برگزار گردید.

     در افتتاحیه این نشست، دکتر زهره عزیزی، مدیر مرکز مشاوره و سبک زندگی دانشگاه تهران، ضمن تشکر از دفتر مشاوره، سلامت و سبک زندگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای حمایت از طرحهای ارتقای بهداشت روان دانشگاهها، با اشاره به آمار مربوط به افراد در معرض خطر رفتارهای خوداسیب رسان، بر اهمیت موضوع پیشگیری در این حوزه و تعهد جهانی برای تمرکز بر پیشگیری از این رفتارها تاکید نمودند. ایشان افزودند که شعار این روز "ایجاد امید از طریق عمل"  نشان دهنده نیاز به اقدام جمعی برای رسیدگی به این موضوع مهم در حیطه سلامت عمومی است و هدف کلی از این روز و نشست، افزایش آگاهی در این حیطه می باشد. همچنین ایشان به تاثیر طولانی مدت اقدامات خوداسیب رسان بر اطرافیان فرد آسیب دیده اشاره نموده و رفتارهای خودآسیب رسان را از طریق اقدامات در سطح جمعیت و خرده جمعیت و فردی، قابل پیشگیری دانستند. در ادامه تعریفی دقیق از مفهوم امید ارائه شد و ترویج امید و ایجاد آن از طریق عمل به عنوان مهارتی آموختنی و موثر مطرح شد؛ به امید آن که با اعمال سیاست های پیشگیرانه و افزایش آگاهی در این زمینه، شاهد جامعه سالم تر با بهزیستی روانی بالاتر و کاهش رفتارهای خودآسیب رسان باشیم.

    در ادامه جناب آقای دکتر ابراهیم نعیمی، مدیر کل محترم دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری،  ضمن تشکر از دکتر زهره عزیزی برای فراهم اوردن امکان ارتقای سواد سلامت متخصصان، سخنرانی خود را در مورد برنامه های دفتر مشاوره، سلامت و سبک زندگی برای پیشگیری از رفتارهای خوداسیب رسان ایراد نمودند و نقش کارکردهای خانواده و ابعاد آن را در پیشگیری از رفتارهای خودآسیب رسان بسیار مهم دانستند.

ایجاد پروتکل پیشگیری و مداخله در بحران، غربالگری جسمی و روانی دانشجویان ورودی جدید، طرح سیمای زندگی، توجه ویژه به دانشجویان خوابگاهی، ایجاد و توسعه کانون دانشجویی همیاران سلامت روان، آموزش های حداقلی علائم و نشانه های افراد در معرض خطر،  برگزاری جشنواره بین المللی سلامت روان دانشجویان، اجرای طرح های مختلف برای ایجاد خروجی مطلوب تر در شناسایی افراد در معرض خطر به عنوان بخشی از فعالیت های دفتر مشاوره، سلامت و سبک زندگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در حوزه پیشگیری از رفتارهای خودآسیب رسان مطرح شدند.

    جناب آقای دکتر جواد علاقبندراد، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و موسس بخش روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان روزبه، در رابطه با نقش استرس و عوامل روانشناختی در ایجاد رفتارهای خودآسیب رسان در سنین کودکی و نوجوانی توضیحات مبسوطی ارائه نموده و تاثیر عوامل بیولوژیک و تسهیل کننده روانی- اجتماعی را در این حوزه تبیین نمودند؛ ایشان به ریسک فاکتورها در زمینه ژنتیک، سابقه خانوادگی، اختلالات روانپزشکی و عوامل استرس زای محیطی و اجتماعی اشاره نمودند و باورهای غلط در این حوزه را به طور مفصل مورد بحث و بررسی قرار دادند. تاثیر اختلالات خلقی و اضطرابی و ارتباط آن ها با افکار و اقدامات خوداسیب رسان، سابقه اختلالات روانپزشکی، سابقه اقدامات و تاثیر جنسیت در میزان اقدامات از جمله موارد دیگری بودند که توسط ایشان مطرح شدند.

   در ادامه جناب آقای دکتر محسن رضائیان، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، به ایراد سخنرانی با عنوان "آشنایی با برنامه مشارکت برای زندگی" پرداختند و با معرفی کارگروه های انجمن پیشگیری از خودکشی و همچنین کارگروه های تخصصی این انجمن و کارگروه توسعه و اجرای استراتژی موثر ملی پیشگیری از خودکشی،  در راستای آشنایی با مراحل شکل گیری و اجرای برنامه جهانی شراکت برای زندگی، توضیحاتی را ارائه نمودند.

    در نهایت خانم دکتر راضیه ادبی، معاون محترم مرکز مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد، در ارتباط با همگانی بودن مساله ی پیشگیری از رفتارهای خوداسیب رسان، ضرورت نگاه سیستمی و همه جانبه به این موضوع را مطرح نمودند؛ برنامه های پیشگیری از خودکشی، غربالگری افراد در معرض خطر، بررسی و ارزیابی و پیگیری و درمان های مراقبتی، مداخله در بحران، حمایت از افراد سوگوار و توجه ویژه به آنان (خانواده، دوستان نزدیک، جامعه و...)، آموزش مهارت های زندگی اجتماعی-عاطفی، آموزش برنامه بتا و ... به عنوان بخشی از اقدامات پیشگیرانه در این حوزه مطرح شدند. همچنین ایشان در ادامه بیانات خود عوامل حفاظت کننده در حوزه های فردی و خانوادگی، اجتماعی، عوامل مربوط به کار و عوامل خطر (سن، جنسیت، سابقه اختلالات روانپزشکی و...) را مورد بحث و بررسی قرار دادند تا به این طریق بتوانیم با شناخت هر چه بیشتر رفتارهای خوداسیب رسان و عوامل دخیل در آن، بیش از پیش در پیشگیری از چنین رفتارهایی تاثیرگذار باشیم.